De motor zorgde voor allerlei vriendelijke en behulpzame, doch weinig efficiënte reacties aan de grens met Turkije:
Na eerst kilometers vracht- en personenauto’s langs gedirigeerd te zijn mocht ik van de meneer in poortje 1 direct door naar de mevrouw in poortje 4. Helaas had deze mevrouw iets nodig van de mevrouw in poortje 2. Hiervoor kreeg ik keurig de verontschuldigingen en een briefje mee. De mevrouw in poortje 2 vond het heel onhandig van de meneer in poortje 1, maar wilde toch ook graag dat ik nog even naar de meneer in poortje 3 ging. Nadat die een rondje om de motor had gelopen en me voor gek verklaarde dat ik naar Kirgizie wilde, kreeg ik de laatste sticker mee en kon ik, na de mevrouw van poortje 4 gedag te hebben gezegd, Turkije in.
Eén grens over en het straatbeeld is ineens heel anders…
Tripje 